ئومێدا من ھەمی ئەو بوو، بابێ من تێر خارنێ بخوت!

عبدالرحمن بامەرنی
ئەز دێ ڤێ گوتارێ نڤیسم ژبەركو ئەڤە ھەیڤا رەمەزانێ ھات، ھەیڤا رەمەزانێ ژی ئەم ب ھەیڤا خێران ناس دكەین. د رەمەزانێ دا ئەم ژ بانگێ سپێدێ زكێ خوە دھێلینە برسی تا بانگێ مەغرەب، لێ مە چ جارەكێ پرسیار ژخوە كریە، ئایا بوچی ئەڤ زك برسیكرنە؟ مانە مەبەست ژ رەمەزانێ، دا ئەم ھەست ب كەسێن ھەژار، كەسێن برسی بكەین.
 بەری زێدەتر بناڤ گوتارا خوەڤە بچم، ئەز دێ ڤێ سەرھاتیێ ڤەگێرم، ھوسا من خاندبوو، ل قوتابخانەكا ناوەندی یا كچان، قوتابیان د بێھنڤەدانا دناڤبەرا واناندا خارنێن خوە رێزدكرن و پێكڤە دخارن، كچەكا گەلەك ھەژار ھەبوو، ھەڤالەكا وێ ھەست پێكر و گوتێ تو ژی خارنا خوە بینە ناڤ یا مە و ھوسان دێ خارن تێكەلی ئێك بن و كەس نزانیت چ خارن یا كێیە و ھوسان دگەل مەدا دما و كەسێ نەدزانی كێ چ خارن دگەل خوە ئینایە. ئەڤێ چەندێ ڤەكێشا تا مە خواندنا ناوەندی بدووماھی ئینای و وی دەمی بابێ وێ چوو بەردلوڤانیا خودێ، بەرە بەرە حالێ وێ خوشتر لێھات، جل و بەرگێن وێ نویتر و روویێ وێ گەشتر، مرۆڤی ھەست دكر حالێ مالا وان خوشتر یێ لێھاتی، من وەسا ھزركر، ژێدەرەكێ پارەی یێ بۆ وان ژ جھەكی دھێت، من خوە گەھاندێ و من ژێ پرسی، نھێنییا ڤێ گوھورینێ چییە؟
دەستێ من گرت و كرە گری و گوت: ئەم ب شەڤێ ژ برسادا د نڤستین، من خوە دگرت كو رۆژا پاشتر ل قوتابخانێ دێ دگەل وە خارنێ خوم، دەیكا من ژی نانێ شیڤێ ڤەدشارت دا بۆ برایێن من بۆ تێشتا سپێدێ ب ھەلگریت و سپێدێ ئەز زوی ژ مالێ دەردكەفتم، بتنێ مەبەستا من، ئەو نانێ مای دا تێرا خووشك و برایێن من بكەت، بەلێ پشتی بابێ من چوویە بەر دلوڤانیا خودێ، ئێدێ ھەر كەسێ ل دەردوورێن مە، جیران، ناسیار، تا خەلكێن دویر ژی خێرا دگەل مەدكەن، تشتان بۆ مە دئینن، ژبەركو ئەم بێ بابین، ئەم سێوینە! ئاخفتنا وێ یا ئەز گەلەك ئێشاندیم، گوت: (من ھیڤی دخاستن، بابێ من تێر خارن خاربا، بەری ژیانا خوە ژ دەست بدەت).
 ھیڤیدارم ئەڤ ڤەگێرانە پەیامەك بیت ژبۆ ھەمی خێركەران، بۆ ھەمی وان كەسان ئەڤێن ھەژارەك و دەست كورتەك ل نزیكی وان، كو راستی ژی بیت مە خەلكەك یێ ھەی پێدڤی ھاریكاریێن مەنە، مە خەلكەك یێ ھەی ب زكێن برسی زارۆكێن خوە د نڤینن و بلا ئەم دەستێ ھاریكاریێ بۆ بگەھینین.